گروه های معاف از مجوز کار در ارمنستان
ارمنستان کشوری در حال توسعه با رشد سریع اقتصادی است و همین امر موجب فعال شدن فضای کار در ارمنستان برای متقاضیان شده است. البته مسائلی وجود دارد که مسئله اصلی بوروکراسی و این واقعیت است که نهادها هنوز به طور کامل کار نمی کنند. مانع بزرگ دیگر می تواند بسته بودن مرزها با برخی کشورهای همسایه باشد که مانع از ظرفیت تجاری آن می شود. با این حال، دولت این مسائل را هم در داخل و هم در سطح بین المللی کاهش می دهد. در نتیجه، ارمنستان به طور مداوم در شاخص سهولت انجام کسب و کار (چهل و پنجمین) بالاتر از بسیاری از همسایگان خود قرار دارد. همین امر موجب ثبت نرخ های جدید مهاجرتی و موج های مهاجرتی تازه به این کشور شده است. موسسه حقوقی سفیران سروش سعادت می تواند تجارب خود را در اختیار متقاضیانی قرار دهد که دنبال یافتن شغل در فضای کار ارمنستان هستند.
به عنوان یک قاعده کلی، دارنده ویزای ارمنستان حق کار در ارمنستان را ندارد، مگر اینکه دارای مجوز کار باشد. متخصصان خارجی بسیار ماهر، صاحبان مشاغل، مدیران اجرایی و دسته های خاصی از کارگران دیگر از الزامات مجوز کار معاف هستند. از سوی دیگر انتقال کارکنان (ماهر یا غیر واجد شرایط) منوط به اخذ مجوز کار و در صورت لزوم اجازه اقامت موقت می باشد. در ارمنستان، برای شرایط مجوز کار، هیچ تمایزی بین نقل و انتقالات درون شرکتی، استخدام های محلی یا استخدام در پیمانکاری فرعی قائل نمی شوند. مجوز کار باید از طرف کارفرمای قانونی درخواست شود و برای مدت قرارداد کار صادر می شود. قانون کارفرما را ملزم می کند که برای انجام این کار، شهروندان ارمنی را جستجو کند. کارمندانی که توسط یک شرکت خارجی استخدام می شوند، به طور کلی از الزامات مجوز کار معاف هستند.
از دیگر قواعد این است که کارفرما باید ابتدا با مراجعه به وزارت کار و امور اجتماعی MLSA مجوز کار دریافت کند، مگر اینکه یک فرد خارجی از شرایط مجوز کار معاف باشد. مهاجر معمولا برای اجازه اقامت موقت درخواست می کند تا اجازه زندگی و کار در ارمنستان را دریافت کند. یک بازدیدکننده تجاری نمی تواند در حالی که در ارمنستان است فعالیت های کاری انجام دهد، مگر اینکه این فعالیت ها از الزامات مجوز کار مستثنی باشند. فعالیت های مجاز در طول سفر کاری شامل جلسات، مصاحبه ها، بحث ها، مذاکرات، بررسی فرصت های تجاری، شرکت در کنفرانس ها، انجام بازدید از محل، گرفتن سفارش یا خرید کالا یا خدمات است. پرداخت حقوق و دستمزد توسط یک نهاد ارمنی مدرکی از کار است. کارفرمایانی که در زمان اجرایی شدن مقررات مجوز کار، قبلا نیروی کار خارجی را استخدام کرده، مجبور نیستند برای مجوز کار اقدام کنند.
بر حسب قواعد موجود، الزامات مجوز کار برای گروه های خارجی فوق اعمال نمی شود:
در خصوص اطلاع از شرایط اخذ اقامت ارمنستان می توانید به مقاله لینک شده در وبسایت رسمی ما مراجعه بفرمائید.
کشور ارمنستان از نظر نیروی کار و فناوری و همچنین یک سیستم بانکی باثبات و یک شبکه جهانی از تجار ارمنی شاغل در مراکز مالی جهان نسبت به همسایگان خود مزیت اقتصادی دارد. دسترسی آسان به اعتبار، پذیرش بالای سرمایه گذاران خارجی و سیستم مالیاتی موثر، همراه با سطوح بهره وری بالا، شروع و مدیریت یک پروژه تجاری جدید را نسبتا روان می کند. این امر راه را برای تبدیل شدن ارمنستان به یک مرکز مالی منطقه ای نوظهور هموار کرده است. از این رو، فرصت های متعددی برای کسب سود بلندمدت در بخش هایی مانند خدمات مالی، فناوری اطلاعات، گردشگری، معدن و کشاورزی وجود دارد. مزیت اصلی در ارمنستان نیروی کار کم هزینه و باکیفیت است. بهترین شیوه های بین المللی در مدیریت تولید و تجارت و همچنین امور مالی و حقوقی، به طور گسترده استفاده می شود.
بسیاری از متخصصان جوان در دانشگاه های برتر ایالات متحده و اروپا تحصیل کرده اند و تجربه کار در شرکت های خارجی را به دست آورده اند. علاوه بر این، اتحادیه های کارگری تأثیر چندانی بر بازار کار ندارند و هیچ گونه اقدام طبقاتی علیه مشاغل وجود ندارد. در حال حاضر قانون حقوق استخدامی کارگران خارجی را تنظیم نمی کند. هیچ مکانیزمی برای اخذ مجوز کار وجود ندارد. بنابراین می توانند بدون مجوز در ارمنستان کار کنند. یک مقررات ویژه در مورد حقوق استخدام کارگران خارجی و همچنین مکانیزمی برای اعطاء مجوز استخدام به کارگران خارجی بسیار مورد نیاز است. با این حال، طبق قوانین ارمنستان و اتباع خارجی از حقوق کاری یکسان برخوردار هستند. جهت اطلاع از شرایط تحصیل در ارمنستان می توانید مقاله مذکور را مطالعه بفرمائید.
روابط استخدامی تابع قانون اساسی و قوانین اصلی فوق است. قانون کار، قانون مدنی، قانون استخدام، قانون حداقل دستمزد ماهانه، قانون اتحادیه کارفرمایان و قانون اتحادیه های کارگری. علاوه بر این، چندین تصمیم دولت و دستورات صادره از سوی وزیر کار و مسائل اجتماعی، سابقه داشته و معاهدات بین المللی خاصی اعمال می شود که بر قوانین ملی اولویت دارند. قانون کار شامل حقوق کلیه کارگران بدون استثناء و همچنین حقوق کارفرمایان و کارمندان و خاتمه قرارداد کار می باشد.
در صورتی که طبق قانون کار مقررات مربوط به یک رابطه استخدامی خاص وجود نداشته باشد، قانون مدنی اعمال می شود. سایر قوانین خاص روابط کاری خاص را پوشش می دهد. با بررسی قوانین مربوطه می توان کارکنان را به دو دسته کارکنان بخش دولتی و غیر دولتی تقسیم کرد. قانون مدنی روابط قراردادی را در مورد پیمانکاران مستقل شامل می شود، اما اینها روابط استخدامی محسوب نمی شوند. در بحث قراردادهای کاری باید گفت که قرارداد کار تنها در صورتی معتبر است که به صورت کتبی اجرا شود. قرارداد کار باید با الزامات قوانین موجود مطابقت داشته باشد.
طبق قانون کار، اطلاعات فوق باید در قرارداد کار گنجانده شود:
در تصویر زیر به سایر مواردی که باید در قرارداد کار گنجانده شود، اشاره شده است:
طبق قانون حداقل دستمزد ماهانه، حداقل دستمزد ماهانه بدون احتساب مالیات (تقریبا 100$ (دلار)) است. حداقل دستمزد تقریبا هر سال از سال 2011 بین 10% تا 15% افزایش یافته است. حداقل حقوق شامل پاداش، پرداخت های اضافی، جوایز و سایر پرداخت های تشویقی نمی شود. در مورد ساعات کاری باید گفت که ساعات کار نمی تواند بیش از 40 ساعت در هفته باشد. مدت کار روزانه نباید از 8 ساعت کاری تجاوز کند، به استثنای موارد استثنایی که در قانون کار، سایر قوانین، قوانین قانونی هنجاری و هر قرارداد جمعی ذکر شده است. با احتساب اضافه کاری، کار نمی تواند بیش از 12 ساعت در روز (شامل استراحت و غذا) و 48 ساعت در هفته باشد.
زمان کار کارکنان در دسته های خاص (به عنوان مثال، سازمان های مراقبت های بهداشتی که به صورت شیفتی بدون وقفه کار می کنند، سازمان های سرپرستی و سازمان های تامین برق) ممکن است به 24 ساعت در روز برسد. با این حال، زمان کار این گونه کارکنان نباید بیش از 48 ساعت در هفته باشد و مدت استراحت بین روزهای کاری نباید کمتر از 24 ساعت باشد. لیست این مشاغل توسط دولت تعیین می شود. در صورتی که کارمند 2 یا چند قرارداد کاری با یک کارفرما یا با کارفرمایان مختلف داشته باشد، نمی تواند بیش از 12 ساعت در روز باشد. زمان های کاری کوتاه تر شامل 24 ساعت در هفته برای کارکنان 14 تا 16 سال، 36 ساعت در هفته برای کارکنان 16 تا 18 سال و برای کارمندانی که در محیطی کار سخت می کنند، حداکثر 36 ساعت در هفته خواهد بود.
کارمندان زمانی که در مرخصی پزشکی هستند از ضمانت هایی برخوردار می شوند. به ویژه، کارکنانی که توانایی عملکردی خود را در نتیجه آسیب در محل کار از دست داده اند یا از یک بیماری مرتبط با کار رنج می برند، می توانند موقعیت و وظایف خود را تا زمانی که ظرفیت عملکردی خود را بازیابند حفظ کنند. اگر از دست دادن موقت ظرفیت عملکردی در نتیجه آسیب در کار یا بیماری ناشی از کار نباشد.
در جدول زیر سایر قوانین مربوط به مرخصی کار در ارمنستان اشاره شده است:
| ردیف | قوانین مرخصی کار در ارمنستان |
| 1 | در صورتی که کارمند بیش از 120 روز متوالی یا بدون غیبت از کار خود نداشته باشد، باید سمت و وظایف خود را حفظ کند. |
| 2 | در طول دوره از دست دادن موقت عملکرد، کارفرما مزایای کارمند را برای روزهای کاری مربوطه پرداخت می کند. |
| 3 | مرخصی مربوط به زنان باردار شامل حقوق کامل می شود. |
برای اطلاع از سایر قوانین مرتبط با کار در ارمنستان به آرشیو سایت موسسه حقوقی سفیران سروش سعادت مراجعه نمایید و یا با موسسه در تماس و ارتباط باشید.
رشته مهندسی پزشکی در استونی در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد جزء رشته های مورد…
رشته مهندسی پزشکی در اسلوونی یکی از رشته های پر طرفدار در رشته های فنی…
رشته مهندسی کامپیوتر در کرواسی بر مطالعه کامپیوتر و محاسبات متمرکز است. شما در مورد…
این روزها افراد زیادی تحصیل در رشته مهندسی پزشکی در قبرس را به خاطر شهریه…
این روزها افراد زیادی خوداشتغالی در اسلوونی را انتخاب می کنند زیرا دارای اقتصاد توسعه…
خوداشتغالی در استونی همراه با محیطی پویا با صحنه استارتاپی پر رونق است که آن…